​Ο Amstrad CPC464 ήταν ένας από τους πιο πετυχημένους υπολογιστές στην Ευρώπη. Πωλήθηκαν περισσότεροι από δύο εκατομμύρια κομμάτια. Παρά τα κοινά, για την εποχή, χαρακτηριστικά του ήταν πολύ δημοφιλής λόγω της πολύ χαμηλής τιμής του αλλά και μιας έξυπνης εμπορικής επιλογής της Amstrad, να πωλείτε ”κομπλέ” με όλα τα περιφερειακά του

  • Περίοδος Κυκλοφορίας : 1984-1990
  • Γλώσσα Προγραμματισμού : Locomotive Basic
  • Λειτουργικό Σύστημα : AMSDOS, CP/M
  • Επεξεργαστής : Zilog Z80A στα 4 MHz
  • Μνήμη : 64Kb
  • Γραφικά : max 640 x 200 με 2 χρώματα
  • Ήχος : 3 κανάλια / 8 οκτάβες​

Ιστορικά Στοιχεία
Ο 464 κυκλοφόρησε στις 21 Ιουνίου του 1984 και ήταν ο “πατέρας” της οικογενείας CPC. Σχεδιάστηκε ως άμεσος ανταγωνιστής του Commodore 64. Παρά το ότι δεν ήταν ο ομορφότερος micro (έως άσχημος για πολλούς) ήταν πολύ εύκολο να συνδέσεις τον υπολογιστή με την οθόνη και από κει στην πρίζα ρεύματος και να δουλέψεις άμεσα. Με την πολιτική all in one (βλέπε Amiga 500, Atari ST) η Amstrad κατάφερε να μειώσει το κόστος παραγωγής. Η τιμή του 464 ήταν £200 με πράσινη οθόνη και £300 με έγχρωμη. Το γεγονός ότι ο υπολογιστής ερχόταν με την δική του οθόνη ήταν κάτι πολύ εξεζητημένο για την εποχή. Οι χρήστες του 464, και ειδικότερα αυτοί που μπορούσαν να αγοράσουν την έγχρωμη οθόνη, έβλεπαν ευ υψηλού τους υπόλοιπους χρήστες άλλων υπολογιστών που έπρεπε να χρησιμοποιούν την τηλεόραση τους. Η οθόνη της Amstrad είχε πολύ καλή και καθαρή εικόνα και δεν χρειαζόταν να σπαταλάς τον χρόνο σου με την ρύθμιση καναλιών της τηλεόρασης.

Το αρχικό πρωτότυπο του 464 βασιζόταν στον επεξεργαστή 6502 της MOS Technology και μπορούσε να “δει” μέχρι 32Kb μνήμης. Το κωδικό όνομα του ήταν Arnold. Η Amstrad αποφάσισε να δώσει στο μηχάνημα την δική του Basic και απευθύνθηκε στην Locomotive Software. Ήθελε η νέα basic να είναι εύκολη στη χρήση. Η Locomotive όμως προτιμούσε τον γρηγορότερο επεξεργαστή Z80 και έπεισε την Amstrad να τον αλλάξει. Η κίνηση αυτή αργότερα θα αποδειχτεί σωστή καθώς ήταν πολύ ποιο εύκολο να μεταφερθούν τα παιχνίδια του Spectrum σε Amstrad (αν και όχι πάντα επιτυχημένα καθώς πολλές φορές δεν εκμεταλλεύονταν το εξτρά hardware) καθώς και οι δυο βασίζονταν στον ίδιο επεξεργαστή.

Ο CPC 464 παρόλο που έγινε πολύ δημοφιλής στην Αγγλία δεν κατάφερε ποτέ να αποκτήσει την λάμψη του ZX Spectrum και του Commodore 64.

Software
Η Locomotive Basic θεωρούνταν μια από τις καλύτερες και ποιο γρήγορες basic. Σε σύγκριση με την basic του C64 παρέχει καλύτερη  υποστήριξη γραφικών και εκτεταμένες εντολές ήχου, κάτι χωρίς προηγούμενο για εκείνη την εποχή.

Στον 464 μπορούμε να “τρέξουμε” τα λειτουργικά συστήματα AmsDos (Amstrad’s Operating System) και το CP/M 2.2 ή την έκδοση 3.0 με την χρήση όμως εξωτερικού disk drive. Με το AmsDos μπορούμε να έχουμε πρόσβαση μέσω των RSX εντολών σε εξωτερικά περιφερειακά όπως disk drives, light pens, speech synthesizers και άλλα. Πριν την εντολή προηγείται ο χαρακτήρας “|”, πχ |DISC. Με το CPM έχουμε πρόσβαση σε πληθώρα προγραμμάτων.

​Hardware
Όπως αναφέραμε και πιο πάνω ο 464 βασίζεται στον επεξεργαστή Zilog Ζ80 στα 4MHz. Ωστόσο λόγω της κοινής χρήσης της RAM με το κύκλωμα γραφικών η ταχύτητα του επεξεργαστή περιορίζεται στα 3.3MHz.

​Η μνήμη του, όπως υποδηλώνει και το όνομα του, είναι 64Kb από τα οποία μένουν διαθέσιμα στον χρήστη 42Κb.
Η ROM είναι 32Κb χωρισμένη σε 2 μέρη των 16Kb. Στο ένα βρίσκεται η Locomotive Basic v1.0 και στο άλλο το Amstrad Firmware.

Υπάρχουν 3 mode απεικόνισης διαθέσιμα. Το mode 0 (multicolor) με ανάλυση 160×200 pixels, 16 χρώματα και 20 γραμμές κειμένου. Το mode 1 (Normal) με ανάλυση 320×200 pixels, 4 χρώματα και 40 γραμμές κειμένου. Και το mode 2 (High Resolution) με ανάλυση 640×200 pixels, 2 χρώματα και 80 γραμμές κειμένου. Η παλέτα χρωμάτων του CPC περιλαμβάνει συνολικά 27 χρώματα. Η video RAM είναι 16Kb. Η διαχείριση των παραπάνω modes βασίζεται στον CRT ελεγκτή Motorola HD6845 (screen size, screen position, Scrolling/paging) και στο “Gate Array” chip της Amstrad (color selection, mode selection, rom and ram configuration). Η έξοδος του video γίνετε μέσω μιας υποδοχής DIN 6 pins προς την οθόνη.

Ο ήχος βασίζεται στο AY-3-8912 της General Instrument. Μπορεί να παράγει 3 κανάλια / 8 οκτάβες + 1 κανάλι θορύβου. Η έξοδος γίνετε είτε μέσω ενός μικρό ενσωματωμένου ηχείου (μονοφωνικά) είτε μέσω του 3.5 mm jack (στερεοφωνικά).

Συνολικά κατασκευάσθηκαν 4 διαφορετικές εκδόσεις του motherboard

Υπεύθυνο για τη επικοινωνία των περιφερειακών μονάδων, άλλα και του πληκτρολογίου και του κασετοφώνου, είναι το Intel 8255 PPI (Programmable Peripheral Interface). Το συγκεκριμένο το βρίσκουμε και σε άλλους home micros όπως στους MSX αλλά και στον IBM PC.
Το πληκτρολόγιο του είναι πλήρες τύπου γραφομηχανής με εξτρά πλήκτρα για την μετακίνηση του κέρσορα και αριθμητικό πληκτρολόγιο.
Tο κασετόφωνο έχει την δυνατότητα να γράψει στα 1kBaud ή 2kBaud.

Στην πίσω μεριά βρίσκουμε την έξοδο του video, την είσοδο των 5 V DC για την λειτουργία του υπολογιστή, τις υποδοχές για σύνδεση floppy drive και εκτυπωτή, το user port όπου μπορούμε να συνδέσουμε ένα joystick και το stereo 3.5 mm jack. Στην δεξιά πλευρά υπάρχει το κουμπί ON/OFF και ο ροοστάτης έντασης.

​Μερικά από τα περιφερικά που μπορούμε να συνδέσουμε στον 464 είναι τα DDI-1 Amstrad disk drive, AMX mouse, Amstrad Light Pen, DMP 2000 Amstrad printer, MP1 Scart adaptor, RS-232c interface, Vocal synthesizer, Techni-Musique Musical Synthesizer.

CPC 472

Ναι υπήρχε! Είναι η ισπανική έκδοση του 464!

Η ιστορία πίσω από τον 472

Στην Ισπανία υπήρχε ένας νόμος που αφορούσε την προώθηση της ισπανικής σε σχέση με την αγγλική γλώσσα στη χρήση του υπολογιστή. Βάση αυτής της νομοθεσίας θεσπίστηκε ένας φόρος για τους υπολογιστές που είχαν 64Kb μνήμης ή λιγότερη, στην περίπτωση που έλειπε από το πληκτρολόγιο τους ο χαρακτήρας της περισπωμένης. Έτσι η Amstrad αποφάσισε να προσθέσει 8KB μνήμης, τα οποία ήταν μη λειτουργικά, παρά να αλλάξει το πληκτρολόγιο, λύση με μεγαλύτερο κόστος από την εικονική αύξηση μνήμης.

​Σύντομα βέβαια η ισπανική κυβέρνηση άλλαξε τον νόμο και συμπεριέλαβε όλα τα μηχανήματα, ανεξάρτητα της μνήμης, που δεν είχαν την περισπωμένη. Οπότε η Amstrad αναγκάστηκε να αλλάξει το πληκτρολόγιο. Έτσι υπάρχουν 2 εκδόσεις 472, μια με περισπωμένη και μια χωρίς, αλλά και οι 2 με τα επιπλέον 8Kb μνήμης.

Schneider CPC-464
Στην Γερμανία ο 464 κυκλοφόρησε από την εταιρία  Schneider με το δικό της όνομα. Αργότερα κατασκευάστηκαν μηχανήματα και για άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως την Γαλλία και την Ισπανία. Ουσιαστικά πρόκειται για το ίδιο μηχάνημα με λιγότερα χρώματα στο σασί και στα πλήκτρα. Υπάρχουν μερικές διαφορές στο hardware, όπως καλύτερης ποιότητας υποδοχές στο πίσω μέρος. Επίσης η γερμανική έκδοση είχε μεταλλικό περίβλημα για μείωση εκπομπής RF, οπότε είναι και βαρύτερο από την αγγλική έκδοση.

​Kleincomputer KC Compact
Πρόκειται για κλώνο που κατασκευάστηκε στην Ανατολική Γερμανία το 1989 από την εταιρία VEB Mikroelektronik Muhlhausen. Kleincomputer στα γερμανικά σημαίνει μικροϋπολογιστής. Αν και το μηχάνημα δεν ήταν όμοιο με το 464 σε επίπεδο hardware, ήταν σε μεγάλο βαθμό συμβατό με το λογισμικό για CPC. Είχε 64Kb μνήμης και ένα τροποποιημένο firmware του 6128 αλλά και πλήρη αντίγραφο της Locomotive BASIC 1.1.

Games
Μερικά από τα καλύτερα παιχνίδια του CPC 464 ήταν τα παρακάτω:

  • ​Target Renegade
  • Manic Miner
  • Harier Attack
  • Commando
  • Elite
  • Jet Set Willy
  • Bruce Lee
  • Bomb Jack
  • ​Green Beret
  • Barbarian
  • Ghost Busters
  • Golden Axe
  • Space Harrier
  • Outrun
  • Operation Thunderbolt
  • Ghost N Goblins

Trivia

  • ​Τα πρώτα σασί που κατασκευάστηκαν ήταν χρώματος γρι και όχι μαύρου που τελικά χρησιμοποιήθηκε. Πιθανώς αυτά τα πρωτότυπα στάλθηκαν σε software houses ώστε να ξεκινήσουν την ανάπτυξη λογισμικού πριν από την επίσημη κυκλοφορία του υπολογιστή.
  • Στα πρώτα 464 που κυκλοφόρησαν σκοπός του 3.5 mm jack δεν ήταν η σύνδεση ακουστικών αλλά η σύνδεση εξωτερικού κασετοφώνου.
  • Το μέγεθος του 464 ήταν μεγάλο (σχεδόν 57 εκ. μήκος) επειδή ο Alan Sugar πίστευε ότι έτσι ο υπολογιστής φαίνεται “value for money”.

Σας ευχαριστώ που διαβάσατε το άρθρο μου! Αν σας άρεσε κοινοποιήστε το ή γράψτε τα σχόλια σας!

Share This Story, Choose Your Platform!